Laatst raakte ik met wat vrienden aan de praat over buren. En dan blijkt al snel dat iedereen wel een burenverhaal heeft. Positieve verhalen of wat minder gezellig. Het gezegde ‘beter een goede buur dan een verre vriend’ zegt eigenlijk alles. Een goede buur kan een geschenk uit de hemel zijn. Wanneer het minder klikt met je buur, kan je wel in een ver buitenland een goede vriend hebben zitten, maar de irritaties die het contact met je buur kan opleveren, zouden velen mensen willen ruilen voor die goede vriend. Maar dan moet het wel heel erg zijn. Gelukkig waren de verhalen die tijdens ons gesprek besproken werden, niet van die aard.
Fijne buur
Zo waren er verhalen hoe buren hulp hadden geboden in een lastige situatie. Zoals buren die aanboden op het ene kind te letten, terwijl jij je andere kind naar het ziekenhuis brengt omdat het een gat in de knie heeft. Of buren die uit zichzelf met pannen soep en maaltijden langskwamen als er een dierbare overleden was. En natuurlijk de buren die de politie en jou bellen als ze zien dat er bij je ingebroken wordt. Je hebt natuurlijk ook buren waar je zelfs goed bevriend mee raakt. Maar dan is er ook altijd wel iemand die weer iemand kende bij wie dat uiteindelijk toch helemaal mis was gegaan. En ja, dan ga je dus van elke week bij elkaar op de koffie naar elkaar op elke mogelijke manier vermijden. Dan toch liever die verre vriend. Als je met hem of haar ruzie krijgt, kom je elkaar tenminste niet elke dag tegen.
Ik hoor je
Een paar van mijn eigen verhalen over buren gingen met name over geluid. Natuurlijk hoor je wel eens wat van elkaar. Tenzij je honderden meters van elkaar afwoont zoals bij boerderijen of sommige villa’s, kan je niet anders dan middels geluid bevestigd te krijgen dat je buren hebt. De een heeft een buurman die standaard op zondagochtend enthousiast met zijn bladblazer in de weer gaat. Of met de elektrische heggenschaar of grasmaaier. Die buur is niet per se geliefd op dat soort momenten. Natuurlijk heb je ook de buur die midden in de nacht besluit zijn huis te gaan renoveren. Ook heb je pubers die keihard dancemuziek opzetten waar vervolgens de hele buurt van mee mag genieten. Ikzelf had een bovenbuur met een houten vloer. Althans, dat nam ik aan. Want ik kon altijd precies volgens waar hij liep en ik had begrepen dit met name bij houten vloeren het geval was. Dat iemand dan geen ondergrond geplaatst had. Maar een paar vrienden zeiden dat dit juist bij laminaat het geval kan zijn. Dus toen kwamen te praten over het verschil tussen laminaat en houten vloeren. De conclusie was dat het bij beiden vloeren belangrijk was een goede ondergrond te leggen om geluidsoverlast te voorkomen. Daarnaast waren we het erover eens dat we houten vloeren toch wel mooier vonden dan laminaat. Toch zei één vriend, wat een echte klusser is, dat de kwaliteit van laminaat inmiddels zo goed is, dat het nauwelijks meer te onderscheiden is van hout. Vervolgens kwam het gesprek weer terug op buren en of je er wat van zegt als je last hebt van het geluid dat hij of zij produceert. We kwamen erachter dat we bijna allemaal het maar lieten gaan, tenzij het echt heel erg was. Behalve mijn vriend de goede klusser. Die zei dat hij bij bijvoorbeeld geluidsoverlast door zo’n vloer het wel degelijk zou aankaarten en dan zou aanbieden te helpen met een goede ondergrond leggen. Kijk, dat is een buur die we allemaal wel zouden willen hebben!
